@nuclearHier kommt der versprochene Link mit den Hintergruenden hinter dem Bombardement von Rotterdam.
Als erstes stelle ich hier die Seite rein wie sie in der O - Sprache geschrieben steht.
http://www.go2war2.nl/artikel/611Hier ein Textteil vom Original :
Rotterdam waren, na het overhandigen van een eerste ultimatum door de Duitsers, de onderhandelingen op gang gekomen. Dit eerste ultimatum was door de Nederlandse commandant in Rotterdam, Kolonel Scharroo, in ontvangst genomen. Hierin werd gedreigd met vernietiging van de stad indien er geen overgave zou volgen. De indruk werd hierbij gewekt dat om 13.00 uur een artilleriebombardement zou plaatsvinden dat een kleine twintig minuten later gevolgd zou worden door een luchtbombardement.Ondertussen liet men in Duitsland de bommenwerpers alvast opstijgen.
Scharroo, gesteund door Generaal Henri Winkelman, zag geen enkele aanleiding om zich over te geven. Aangezien men het ultimatum maar een vodje papier vond, het was handgeschreven en niet ondertekend ( er stond slechts onder: "De commandant van de Duitse troepen"), werd de Duitse onderhandelaar teruggestuurd met het verzoek om met een officiëler document terug te komen. Sinds 11 mei had Kolonel Scharroo versterking gekregen van maar liefst vijf bataljons. Ondanks een numeriek overwicht was het hem niet gelukt om de Duitse troepen te verjagen. Op last van Generaal Winkelman, werd toen Kolonel Wilson, in gezelschap van twee stafofficieren, naar Rotterdam gezonden met het bevel om indien nodig het bevel van Scharroo over te nemen. Eenmaal aangekomen, moest Wilson concluderen dat Scharroo niet anders had kunnen handelen dan hij had gedaan. Te veel Nederlandse troepen dienden te worden ingezet om Rotterdam te beschermen voor eventuele aanvallen vanuit noord, oost en westelijke richting, in verband met de vele verspreide Duitse luchtlandingstroepen in het gebied en met het opereren tegen vermeende acties van de Vijfde Colonne.
Aangezien men aan Duitse zijde de indruk had dat de Nederlandse bevelhebber bereid was om te onderhandelen, liet Schmidt om 12.00 uur een radiobevel verzenden om de voorgenomen bomaanval uit te stellen. Men liet hem echter weten dat de bommenwerpers al onderweg waren en er geen radioverkeer meer mogelijk was. De bommenwerpers zouden alleen nog maar door middel van een rode lichtkogel kunnen worden tegengehouden. Scharroo had Kapitein Backer naar de scheidslijn gestuurd om het nieuwe ultimatum in ontvangst te nemen. Dit, nu juist opgestelde, ultimatum kreeg hij en om 13.20 uur vertrok hij weer naar het hoofdkwartier van Scharroo. Schmidt had de Nederlanders drie uur de tijd gegeven om te antwoorden. Dat antwoord moest dan om 16.20 uur binnen zijn. Kapitein Backer kreeg twee Duitse officieren mee.
Juist op dat moment naderden de Heinkels de stad. Zelfs de Duitse bevelhebber Schmidt had ze zo snel niet verwacht en was hevig verrast. Onmiddellijk liet hij lichtkogels afvuren om het bombardement te stoppen.
Luchtvloot onderweg
Op het hoofdkwartier van de Luftwaffe, was men niet op de hoogte van de onderhandelingen. Hermann Göring, was als Oberbefehlshaber der Luftwaffe, zeer bezorgd over de positie van zijn 22e Luftlandedivision. Voor hem stond al vast dat de situatie in Rotterdam alleen maar snel kon worden beslecht door een luchtbombardement. Ook Adolf Hitler, als Oberste Befehlshaber der Wehrmacht had op 14 mei laten weten dat het verzet van de Nederlanders tot elke prijs gebroken diende te worden.
Hierdoor werd uiteindelijk van hogerhand het bevel gegeven om Kampfgeschwader 54 op te laten stijgen. Om 11.45 uur stegen 90 Heinkel He 111 bommenwerpers op vanaf Delmenhorst, Münster en Quackenbrück met bestemming Rotterdam. De eenheid was verdeeld in twee groepen. Oberst Wilhelm Lackner voerde het bevel over een groep van 54 Heinkels, terwijl Oberstleutnant Otto Höhne de overige 36 aanvoerde. De planning was dat de vliegtuigen om 13.20 uur boven Rotterdam zouden arriveren.
De vliegtuigcommandanten wisten dat als het bombardement niet zou doorgaan rode lichtkogels zouden worden afgevuurd. Het bericht van generaal Schmidt bereikte Generaal Kesselring om 12.35 uur. Het eskader van Oberstleutnant Otto Höhne zag de lichtkogels en brak zijn aanvalsvlucht af. De vanuit het oosten naderende groep van Oberst Wilhelm Lackner vloog echter door en liet haar bommen vallen op de stad.
so in naechsten Post werde ich einige Teile daraus erklaeren.