@elfenpfadganz persönlich für DICH*
Ds Tannli
Es Tannli isch obe am Waldrand gsy,
verschüpft, verlore und grüseli chly.
Es het sir Läbtig nid mängs Schöns gha,
viu Chummer u Sorge, me dänkt nid gärn dra.
Keis Sunneblickli isch zuenim cho,
di Grosse hei'nim geng alles gno.
U wenn es sech einisch e chli böimelet het,
so het keis Pflänzli mit ihm gredt.
Brombeeri u Höibeeri, hei a ihm zupft,
mängisch het's biiset, gwuschet und grupft.
So het sechs haut dri gschickt u het sech bückt,
Fasch häts der Schnee letscht Winter verdrückt.
Aber im Früehlig, du glücklechi Zyt,
Kennsch ds Huli wo ungerem Tannli lygt.
Dert mit de Nadle Ornig bschtellt,
u ds Näschtli z'hingerscht i ds Huli gstellt.
Gly chöme drü gschprägleti Eier dry,
druf abe drü Jungi armüetelig chly.
Und itz isch Läbe i ds Tannli cho,
äs het das Näschtli i Schärme gnoh.
Äs het di Chlyne g'hüetet u goumet,
und ds Näscht vo Fäckle u Flüge groumet.
Dr Summer isch gange, dr Herbscht chunnt här,
s'het afa schneie u ds Näscht bybt lähr.
Und nüt isch blibe vor schönschte Schtund,
aus äs Brösmeli liebi Erinnerung.
Der vorig Abe het's ghudlet u g'schneit,
und d'Wulche hei graui Chitteli treit.
Da schtapfet ä Maa düre nass Schnee,
zum Wald. Dert het är das Tannli gseh.
Är het's mit emne Gertu abgschnitte,
druf isch är hei zue mit garschtige Schritte.
Hie schteit's aus glänzige Wiehnachtsboum,
u troumet si letschte, sy herrlechschte Troum.
Und schtiengs nid so fyrlech und schtächig da,
so müesst äs es härzigs Müntschi ha.