Im Fernseh und im Modeblatt
do gseht mer ame - s`isch no glatt -
so Wybli ganz vom neuschte Schnitt.
Do chont mit graziöse Schritt
e so ne Star grad uf di zue,
jä mol, das Chröttli git eim z`tue!
Mer leit uf all Fäll d`Brülle a,
mer wott jo schliessli öppis ha
vo dere schöne Augeweid,
mit ganz viel Mönsch und wenig Cleid!
Mer redt vo dieser und vo sälber.
Potz tuusig, dasch en gfreute Chäber!
De Dokter müesst eim dä verschrybe.
Mer wänd jetz bi der Wohret blybe.
Du frogsch di doch - ganz ohni z`hetze -
chönt mer so eini d`Frau ersetze?!
Chönt die ächt flicke, choche, bache?
Und wurd si mer es Kafi mache?
Wär die bereit au nochli z`huuse?
Mer läbt jo ned allei vom Schmuuse!
Momol, die wurd eim s`Gäld vertue,
all Tag es Chleid und neui Schueh.
Do gieng mis Gält - säb miech mi muff -
scho ganz allei für s`"Mäik-öp" druff!
Und dorum glaub i würkli au,
e so en Star und Superfrau
isch nid das, was eim glückli macht,
do wärisch zletscht en arme Znacht.
Und drum isch euse gluschtig Ätti
doch zfriede mit sim Annekäthi,
wo Bohne setzt und Hömli glettet,
und nid erscht znacht am zwölfi bettet.
Und schliessli merkt das Manndli au:
Es het scho lang en Superfrau!